4 nov- 10 nov
Omdat we deze
week niet zo heel veel hebben uitgespookt, wordt het een beknopt verslagje. Al
onze voormiddagen worden gevuld met onze “housekeeping job”. Die regelmaat
zorgt ervoor dat we ons niet goed meer herinneren wat we in de namiddag precies
hebben uitgevoerd. Het was een week vol feestjes in Melbourne die werd
afgesloten met de Melbourne Cup op dinsdag. De Melbourne Cup is is een dag vol
met paardenracen, waarop zwaar wordt gewed. Het had wat weg van Waregem Koerse,
maar dan met veel kortere rokken en minder extravagante hoeden. Wij hebben in
het begin van deze week onze eerste duik in het zeewater genomen. De eerste
meters waren redelijk qua warmte, maar eens we wat dieper het water ingingen
was het toch kouder dan gehoopt. (ja met bijhorende kreten). Het koude water en
de ongelooflijke rioolgeur van het water of het strand zorgde ervoor dat het
slechts bij een duik bleef en we op een ander deel van het strand zijn gaan
“opdrogen”.
Donderdag had
ik mijn groepssollicitatie gesprek bij T2,, een theewinkel. We werden in groep
vaardigheden aangeleerd zoals, hoe werk ik met de kassa, hoe maak ik pakjes en
hoe leg ik aan mijn klanten uit hoe ze lekkere (ijs)thee moeten maken. Ik was
de enige niet-Austaliër daar aanwezig. Het gesprek en de rest van de avond zijn
goed verlopen, maar helaas werd ik niet gekozen L
Puh, pech voor hen!
Tijdens mijn
sollicitatiegesprek, zat Verena haar tijd te verdoen in de “State Library” en
kreeg ze plots een emailtje dat ze ’s anderendaags verwacht werd voor een
sollicitatiegesprek voor een job ergens in St Kilda. Helaas bleek het om een
misleidende vacature te gaan en in plaats van een job in de verkoop, ging het
om deur-aan-deur verkoop. Toen ze op het sollicitatie gesprek verscheen, had ze
al een licht vermoeden dat er iets niet pluis was aangezien twee mensen op de
gang nogal luid op elkaar stonden te roepen om het al dan niet binnenhalen van
een verkoop. Dan zijn we ’s avonds Verenas verdriet gaan verdrinken met een
Stella in het Albert Park en daarna terug naar het CS- event in “The Fitzroy
Beer Garden”. Opvallend was de aanwezigheid van nog drie andere Vlaamse deernes,
wat betekende dat België die avond zowat het meest waren vertegenwoordig!
We hebben die
avond nog andere nieuwe mensen ontmoet zoals een jongedame uit Taiwan, een
Armeen, een Oostenrijker op “vakantie” ( in Oostenrijk kunnen ze geen Working
Holiday Visa aanvragen, en die gast leek keihard op Kenneth), een architecte
uit Kenia en een dokter uit Amerika. Naast de nieuwe gezichten hebben we ook
enkele oude bekenden tegengekomen. Een hele groep gasten van het eerste
couchsurfing event waaraan wij deelnamen, die ons meedeelden dat ze na dat
event nog “efkes” zijn doorgezakt en ongeveer 300 dollar aan drank hebben
opgesoupeerd. Ook Will was deze keer weer van de partij, deze keer zonder zijn
vriend, Todd, omdat die terug naar Nieuw-Zeeland was voor zijn verjaardag!
Zondag zijn we
naar “Lentils as anything” nabij Yarra Bend Park geweest. Dat is een restaurant
waar je betaald wat je wil, afhankelijk of je het goed vindt of niet. Toen we
arriveerden bleek er al een wachtrij te zijn van 10-12m (of toch zeer lang) met
ongeveer 100 man voor ons. Terwijl we aan het aanschuiven waren kwam één van de
medewerkers spontaan knuffels uitdelen. Dat wat exact wat we nodig hadden om de
koude te verdrijven. Er waren verschillende gerechten waaruit je kon kiezen,
waarvan je eigenlijk best van alles iets op je bord te schept. Er was ook
dessert voorzien: een soort rijstebrij (maar het was geen rijst) met rozijnen.
Dat was zeer lekker maar vrij zwaar!. Omdat het die dag niet zo warm was
besloten we om het geheel af te sluiten met een warme chocomelk (soja
eigenlijk), die ons allebei nogal misvallen is.
Terwijl we
zaten te wachten op onze tram om tot aan Lentils te geraken, geraakten we aan de
praat met een dame die in het bushokje zat te wachten op haar lift naar huis.
Verena vroeg haar of ze toevallig geen vacatures hadden bij haar op het werk. En
wonder boven wonder zochten ze nog “housekeepers” in het hotel boven de Aldi. Ze
was zo vriendelijk om ons het nummer te geven en raadde ons aan om eens te
bellen.
’s Anderendaags belde Verena en regelde voor ons een “try out” ondanks
het vreemd Engels van de persoon aan de andere kant van de lijn. To be continued...
Marieke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten