2-8 dec
Op maandag was
er super heet weer voorspeld en na een paar uur werken in het oververhitte
hostel (geen airco) vonden we het tijd voor afkoeling. Na een verkwikkende
douche hadden we wel zich in een “beetje” ijscrème. Door het lome weer besloten
we de dichtstbijzijnde supermarkt (de IGA) binnen te gaan. Er werd al snel
beslist dat we ons chocolade ijs gingen aanschaffen, alleen moest nog beslist
worden welke hoeveelheid en de kwaliteit van het ijs (je kan hier ook chocolade
ijs aanschaffen die enkel smaakt naar chocolade maar geen grammetje chocolade
bevat. ) Na uitgebreid overleg besloten we voor een voor een pot van twee liter
te gaan omdat die ons qua inhoud het meeste beviel. We hadden twee lepels
meegenomen uit het hostel (ja zo ver vooruitziend zijn we wel) en trokken we
naar het Albertpark. Dit is uiteraard het dichtstbijzijnde park want teveel
inspanning in zo’n warm weer is uit den boze ;). Eenmaal we het ideale plakje hadden gevonden,
gingen we de pot chocolade ijs te lijf. Na een klein halfuurtje waren we
allebei volledig voldaan. Ik had net iets meer ijs op dan Verena (dat verrast
wellicht niemand), maar we kregen het niet helemaal op. Er bleef nog ongeveer
een derde over. Daarna moesten we wel nog een uurtje bekomen (Verena kan
vandaag dinsdag het woord chocolade en ijscrème nog steeds niet in de zelfde
zin horen, door de overgrote portie! Pussy!)
Eenmaal terug
in het hostel wachtte ons een staff-meeting, waarover we al de hele dag hadden
gespeculeerd wat er verteld zou worden. Uiteindelijk bleek dat Anthony was
ontslagen. Hij hadden dingen gedaan die niet door de beugel konden (later
kwamen we te weten dat hij geld had verduisterd). Omdat Anthony nogal wat
shifts voor zijn rekening nam, hadden ze extra mensen nodig om de uren op te
vullen. Dat was onze kans om meer uren te krijgen. We konden elk vijf uren
receptiehulpje (of receptionbitch zoals het hier genoemd wordt) zijn. Joepie!
Dinsdag hebben
na onze dagelijkse jobs eten gaan halen voor de rest van de week. Daarna mocht Verena als eerste
de receptionbitch van Andrea gaan spelen terwijl ik een poging doe om een beetje
verdere te schrijven aan de blog met een theetje in de hand. Helaas werd ik min
of meer weggejaagd uit de zetel door Flo en Phil omdat ze samen een filmke wilden
. Onder het mom we hebben echt nog nooit in die zetel mogen zitten en Flo wil
zo graag ’Borat’ zien. . Dan heb ik in
mijn bed wat verder getypt tot de mannen besloten dat het bedtijd was en de
lichten uitgingen. Ik ben dan met de laptop in de hand naar beneden verhuisd.
Op woensdag
mocht ik receptionbitch van Andrea zijn en intussen trok Verena naar de bib om
de blog online te zetten. Ze was daar bijna lid geworden van een of andere
christelijke groepering die haar werk aanboden waarbij God haar zou belonen!
Donderdag zijn
we met z’n tweeën naar de bib getrokken waar ik de man van mijn leven ontmoet! Grapje:
er zat een een oudere Vietnamees naast mij, die wel geïnteresseerd was in
België en dan uiteindelijk in mij. Ik was zo braaf om mijn nummer te geven en
nog geen uur erna had ik al een gemiste oproep! Daar heb ik wijselijk niet
gereageerd. We waren te druk bezig met het creëren van een overheerlijke curry en
die dan ook te verorberen.
Vrijdag hebben
we hebben we van een rustige avond genoten. We bekeken een film (Love Actually)
begeleid door veeeel chips en dat we uit Ink Apartments hebben meegenomen. De
film zorgde ervoor dat Phil en Flo spontaan met het liedje” all I want for
Christmas is you” meezongen.
Zaterdag is
normaal rustdag maar we besloten een weekendshift houskeeping overgenomen: we
hebben 47 bedden moeten maken met de beruchte Duitse nietsnutten, twee meisjes
die vooral veel kijken naar het werk dat moet gebeuren. Aangezien er een nieuw
systeem werd ingevoerd (een extern bedrijf wast nu de lakens), dat uiteraard
direct voor problemen zorgde, moesten we wachten op gewassen lakens. Onze shift
duurde dan ook een uur langer dan normaal.
Na een
verfrissende douche trokken we richting park om alsnog van de mooie dag te
genieten. Daarna eten gemaakt kip met tomatensaus en in de rode wijn gevlogen.
Omdat het mooi weer was zijn we op het dakterras van het hostel gaan zitten en
omdat de ambiance er goed in zat zijn we maar nog een flesje wijn gaan halen!
De anderen zijnde Rachel, Laura en hun Britse vrienden uit Cairns. En daarna
naar Robarta, er was geen kat, maar we hebben toch een danske geplaceerd.
Zondag was nogal
moeilijk om op te staan. Die twee flessen wijn en nog een extra glas in
Robarta, mixte niet goed met mijn avondeten! Met de gekende gevolgen. Toen de
lichamelijke rust was terug gekeerd, waren we net op tijd om de voetbalmatch
tussen ons hostel en “Base” te gaan bekijken. We zijn zwaar afgegaan en met 5-
10 verloren.
Marieke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten