31 maart- 6 april
Maandag 31 maart
bereikten we eindelijk Robe en hielden halt in het informatiecentrum.
We reden tot aan de “Old Goal”, de restanten van een primitieve
gevangenis vanwaar we wandelden tot aan “ The Obelisk”, een
vierkantige vuurtoren die rood-wit geschilderd is omdat de vissers
klaagden dat hij niet zichtbaar was tegen de witte kalkstenen rotsen.
Het leek eerder op een groot uitgevallen ijsje :D
In het infopunt hadden we
een infoblaadje meegekregen waarop alle adressjes met overheerlijke
lokale specialiteiten verzameld stonden. We besloten hiervan gebruik
te maken en onszelf nog eens te trakteren op “fish and chips”.
Na deze zalige maaltijd zijn we nog naar de lookout over 'Beacon hill
reserve' gaan kijken. Op de hoogste heuvel is een klein torentje
opgetrokken van waarop de omgeving overkeken kan worden. Opvallend
was de ophoping van een soort zwarte slakjes op dit torentje.
We sloten onze dag af op
een gratis kampeerplek, waar verschillende grappige campers aanwezig
waren (uitschuifbare stukken en daken in allerlei vormen en kleuren).
1 april begonnen we met
wat verloren rijden! Onze eerste stop was bij 'The Granites', een
prachtig lang strand waar een drietal grote granieten in de waterlijn
liggen. Er zouden dolfijnen moeten te zien zijn geweest, helaas waren
we niet in staat ze te spotten!
Daarna doorkruisten we
'Coorong National Park'. We reden langs imense zoutmeren gevuld met
vogels en overzagen gigantische vlaktes met lage begroeiing. We
stopten aan een meer waar sporen te zien waren van een poging tot
uitkappen van een putdeksel voor een waterput uit de zandsteen. Deze
plek had de toepasselijke benaming: 'Well coverstone'. Het was er
heel erg warm en toen we uiteindelijk de beschaving weer inreden,
besloten we voor een ijsje te gaan. We wandelden de winkel echter uit
met een meloen en gerookte ham :D. We overnachten aan de
'Menupie lookout'. De hitte werd gelukkig wat verdreven door een
onweertje en een stortbui.
Twee april begon met een
bezoekje aan 'Tailem Bend'. Een minigehucht met een infopunt dat ook
het lokale treinmuseum was. We kregen er een rondleiding door een wat
oudere man, nuja het was te zeggen hij volgde ons gewoon bij onze
ontdekkingstocht door het museum en kon zo hier en daar wat info
geven. De speeltuin naast het museum was eigenlijk iets leuker :D
Daarna zijn we
doorgereden naar 'Murray Bridge', waar we de kunstgallerij hebben
bezocht en er een aantal prachtige potten hebben bewonderd. In het
informatiepunt was ons aangeraden om een aantal parken te bezoeken.
Het weer was echter niet al te bijster en de parken waren dan ook
niet zo aantrekkelijk. We reden ze snel door en waren wat verbijsterd
over de hoeveelheid krijsende kaketoes.
Donderdag cruisden we
door de 'Adelaide hills'. Er waren een aantal bijzonder steile
afdalingen, waar speciale remstroken voor vrachtwagens waren
voorzien. Het was echt opvallend hoe traag en voorzichtig er werd
gereden. Het is echt een prachtig natuurgebied dat doorsneden wordt
door de snelweg. We bereikten 'Adelaide' in de voormiddag en
parkeerden aan het 'Aquatic Centre', vanwaar we dan te voet de stad
in trokken.
We besloten te
overnachten net buiten de stad aan een voetbalveld. 'S ochtends bij
het inpakken van onze auto kwam de buurvrouw even haar licht op
steken. Ze vond het super dat we door het land aan het reizen waren,
maar stiekem was ze ook wat bang van die vreemde auto die voor haar
deur geparkeerd stond. Ze bood ons vanalles aan, maar het praatje was
voor ons meer dan genoeg om onze dag goed te maken. We bezochten het
'SA museum', waar er net een nieuwe tentoonstelling liep over
Aboriginals: Ngintaka. Het was de voorstelling van een verhaal waarin
een reuzesalamander een goede maalsteen van een groep Aboriginals
stal en ermee vluchtte. De groep mensen achtervolgden hem en bij deze
tocht maakte de reuzesalamander een aantal kenmerkende eigenschappen
in het landschap. De verhalen van Aboriginals hebben verschillende
lagen aan betekenis, en hier was de verklaring van het ontstaan van
het landschap en een geografisch overzicht wel erg duidelijk. Er mochten helaas geen foto's genomen worden van deze tentoonstelling.
We zagen er ook een
aantal anthropologische beelden waarop te zien was hoe een bepaald
gebak 'demper' wordt gemaakt. Opvallend is dat hun gebak rechtstreeks
in de as werd gebakken. Een ander videofragment toonde een expeditie
naar een aantal rotsschilderingen, waarbij vrij onverwacht een
gigantische schildering van een soort slang werd gevonden. De rest
van het museum was sterk vergelijkbaar met een aantal andere musea
dat we hebben bezocht. Zo waren er hier dus ook opgezette dieren,
fossielen van het vroegste leven op aarde en een kleine
tentoonstelling over Papoa Nieuw Guinea.
We hebben ook geweten dat
er die vrijdag een belangrijke football match was: Adelaide Crows ↔
Sydney Swans, waarop een gigantische mensenmassa afkwam. Toen we de
stad inwilden liepen we tegen de stroom in, en toen we de stad dan
weer verlieten was het niet veel anders. :D
Zaterdag hebben we snel
Marieke's telefoon voorzien van een andere provider. We bezochten de
'State Library' en in hetzelfde gebouw was er ook een kleine
kustgallerij. We zagen er verschillende soorten van visuele kunst. Zo
was er een protestfilm gemaakt uit verschillende youtube filmpjes en
een filmpje waarin het nummer 'A stairway to heaven' achterwaarts
werd gezongen, omdat de tekst dan zou oproepen tot duivelse
praktijken.
We besloten dat we klaar
waren met Adelaide en reden door naar 'Mallalla' om er te
overnachten. Op deze gratis kampeerplek begonnen we snel ons boeltje
uit te pakken en te koken. We waren nog niet compleet geinstalleerd
of er kwam een iets oudere man naar ons toe gesneld met de boodschap
dat we onze deuren dicht moesten houden omdat er muizen in de auto
zouden kruipen. Niet veel later kwam 'Suppah Pete' zich voorstellen.
Een oudere man die al snel zijn levernsverhaal uit de doeken deed.
Een bijzonder opgewekte man met een vijs of twee los, zo vertelde hij
ons dat hij graag ronddanst in roze panties op de beat van
technomuziek :D
We werden er ook vervoegd
door een Canadees die we eerder op onze weg hadden gespot. Zijn reis
zat er zo goed als op en hij gaf ons al zijn overschot aan proviand.
Bijzonder vriendelijke man, die een beetje introvert was en het
duidelijk moeilijk had om een gesprek aan te knopen. Hij vertelde ons
over een volksfeest in 'Laura'. We besloten er heen te trekken, maar
we waren net te laat. Om 5 u waren ze aan het opruimen, enja laat dat
nu net het moment zijn waarop we toestuikten.
We besloten door te
rijden tot net voorbij 'Melrose' en er te overnachten aan een
monument: “Goyders line”. Een soort bos van holle bomen waar er
een klein monumentje was opgericht.
Verena
Geen opmerkingen:
Een reactie posten